European Parliament Supports a Clean Energy Future

On a bright sunny day (21 Feb. 2018),  the European Parliament’s ITRE Committee voted on the Electricity Market Regulation and Electricity Market Directive.

SolarPower Europe is glad to inform you that the provisions adopted today sets the right path towards an EU clean energy future, based on flexible and open markets supporting more solar and renewable deployment

The Parliament reports are a substantial improvement of the Commission’s proposals, and takes onboard SolarPower Europe’s key proposals:

  • More opened electricity markets allowing solar producers and flexibility providers to participate on an equal footing with conventional players
  • Priority dispatch maintained for existing solar installations, as well as for future small-scale renewable installations (under 500kW, and 250 kW after 2026)
  • Robust protection against solar power curtailment
  • Sharp requirements restricting the use of capacity remuneration mechanisms (CRMs), in line with EU’s climate objectives
  • Stronger principles ensuring fair and non-discriminatory treatment of solar prosumers
  • Simplified and streamlined authorization procedures for small-scale solar installations
  • The removal of obstacles to the development of  power purchase agreements in Europe
  • Consistent signals for system operators to integrate more solar energy, through digital solutions and procurement of flexibility services
  • Specific requirements unlocking the development of storage as a major flexibility provider

Please find here a more detailed summary of the vote results.

Next steps:

The ITRE Committee has also approved MEP Krisjanis Karins’s mandate to start negotiating with the Council on both the Directive and Regulation. Inter-institutional negotiations (trilogues) will therefore start in the following weeks and be concluded in the second half of 2018, under the mandate of the Austrian presidency of the EU Council.

 

Γνωμοδότηση ΡΑΕ για τους νέους διαγωνισμούς ΑΠΕ

Δημοσιεύτηκε η γνωμοδότηση της ΡΑΕ σχετικά με τις δημοπρασίες ΑΠΕ και τις τιμές εκκίνησης σε αυτές.

Τα βασικά σημεία της είναι τα εξής:

  1. Δημοπρατούμενη ισχύς την περίοδο 2018-2020
 

Έτος

Τεχνολογία

Μέγιστη Δημοπρατούμενη ισχύς (ΜW)

2018

Φωτοβολταϊκοί σταθμοί

300

Αιολικοί σταθμοί

300

Πιλοτικές Κοινές Ανταγωνιστικές Διαδικασίες

400

2019

 

Φωτοβολταϊκοί σταθμοί

Υπολειπόμενη ισχύς έτους 2018 της τεχνολογίας και επιπλέον 300

 

Αιολικοί σταθμοί

Υπολειπόμενη ισχύς έτους 2018 της τεχνολογίας και επιπλέον 300

Πιλοτικές Κοινές Ανταγωνιστικές Διαδικασίες

Υπολειπόμενη ισχύς έτους 2018 της κατηγορίας των ανταγωνιστικών διαδικασιών και επιπλέον 400MW

2020

 

Φωτοβολταϊκοί σταθμοί

Υπολειπόμενη ισχύς έτους 2019 της τεχνολογίας και επιπλέον 300

Αιολικοί σταθμοί

Υπολειπόμενη ισχύς έτους 2019 της τεχνολογίας και επιπλέον 300

Στο πλαίσιο των ανταγωνιστικών διαδικασιών υποβολής προσφορών, κρίνεται εύλογο η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή προσφοράς να ορίζεται ως εξής:

Ι.    Για την πρώτη ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών:

 

Α. Για τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά τεχνολογία:

α) 80 €/ΜWh για τις υπόχρεες σε λήψη άδειας παραγωγής φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις (με ισχύ > 1MWp),

β) 85 €/ΜWh για τις εξαιρούμενες από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις (με ισχύ ≤ 1MWp),

γ) 90 €/ΜWh για τους αιολικούς σταθμούς.

Β. Για τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά περιοχή και τεχνολογία ή κοινές ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά περιοχή:

α) μετά τη διασύνδεση ενός η περισσοτέρων Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών κατά τα οριζόμενα στην ανωτέρω Ενότητα I.Α.

β) για περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως κορεσμένα δίκτυα κατά την έννοια της παρ.

5 του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 κατά τα οριζόμενα στην ανωτέρω Ενότητα I.Α.

γ) για την κάλυψη του περιθωρίου του ειδικού διασυνδετικού έργου «Σύνδεση Ν. Μάκρη

– Πολυπόταμος και Δίκτυο ΥΤ Ν. Εύβοιας», η ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή προσφοράς ορίζεται στα 80 €/MWh

Γ. Για τις πιλοτικές κοινές ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών:

Η ελάχιστη τιμή μεταξύ των υψηλότερων κατακυρωθέντων προσφορών σε κάθε μία από τις αμέσως προηγούμενες ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά τεχνολογία των αιολικών και των φωτοβολταϊκών εγκατεστημένης ισχύος άνω του 1 MW, απομειωμένη κατά 1%.

II. Για τις επόμενες ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών:

 

Α. Για τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά τεχνολογία:

α) για τους φωτοβολταϊκούς σταθμούς, ως η υψηλότερη κατακυρωθείσα προσφορά της προηγηθείσας ανταγωνιστικής διαδικασίας υποβολής προσφορών για τη συγκεκριμένη κατηγορία, απομειωμένη κατά 1%, και

β) για τους αιολικούς σταθμούς, ως η υψηλότερη κατακυρωθείσα προσφορά της προηγηθείσας ανταγωνιστικής διαδικασίας υποβολής προσφορών για τη συγκεκριμένη κατηγορία, απομειωμένη κατά 1%.

Β. Για τις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά περιοχή και τεχνολογία ή κοινές ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά περιοχή:

α) μετά τη διασύνδεση ενός η περισσοτέρων Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών κατά τα οριζόμενα στην ανωτέρω Ενότητα ΙΙ.Α.

β) για περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως κορεσμένα δίκτυα κατά την έννοια της παρ.

5 του άρθρου 3 του ν. 3468/2006 κατά τα οριζόμενα στην ανωτέρω Ενότητα ΙΙ.Α.

Γ. Για τις πιλοτικές κοινές ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών:

Η ελάχιστη τιμή μεταξύ των υψηλότερων κατακυρωθέντων προσφορών σε καθεμιά από τις αμέσως προηγούμενες ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών ειδικές κατά τεχνολογία των αιολικών και των φωτοβολταϊκών εγκατεστημένης ισχύος άνω του 1 MW, απομειωμένη κατά 1%.

Περαιτέρω, κρίνεται σκόπιμο για την ενίσχυση του ανταγωνισμού να μην υπάρχει κατώτατο όριο τιμής προσφοράς για καμία ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών.

Δ. Το τέλος συμμετοχής στις ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών να ανέρχεται στο ποσό των 150 €/ΜW, με ελάχιστο όριο συμμετοχής το ποσό των 1.000€.

Δείτε τη γνωμοδότηση της ΡΑΕ εδώ

Tα φωτοβολταϊκά θα κάνουν και πάλι «πρωταθλητισμό»

του Στέλιου Ψωμά, Συμβούλου του ΣΕΦ

Το 2017 εγκαταστάθηκαν μόλις 14 MW νέων φωτοβολταϊκών στη χώρα, όσα δηλαδή εγκαθιστούσαμε σε ένα πενθήμερο τέσσερα χρόνια πριν! Η εγχώρια αγορά ήταν το 0,014% της παγκόσμιας η οποία άγγιξε το εντυπωσιακό μέγεθος των 100 GW για το 2017. Τι έγινε και αφήσαμε πίσω τις λαμπρές επιδόσεις του πρόσφατου παρελθόντος; Θυμίζω ότι για τρεις συνεχείς χρονιές (2011-2013), η Ελλάδα ήταν στο top-10 της παγκόσμιας αγοράς σε ότι αφορά στη νέα ετήσια εγκατεστημένη ισχύ. Για την επίδοσή της αυτή μάλιστα, ο επικεφαλής της ΙΕΑ (Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας) έδινε τα εύσημα στην ελληνική κυβέρνηση ένα χρόνο πριν. Εύσημα που ανήκαν βέβαια σε παλαιότερες πολιτικές αποφάσεις της “μακρινής” περιόδου 2006-2012, αλλά ας είναι, τα εύσημα τα πήρε η χώρα και η Διοίκηση οφείλει να έχει και συνέχεια.

Δεν θέλω να αναλωθώ σε λάθη του παρελθόντος γιατί, παρόλα τα λάθη εκείνα, υπήρξε κάτι απτό. Υπήρξε εντυπωσιακή ανάπτυξη της αγοράς φωτοβολταϊκών και μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Υπήρξαν χιλιάδες θέσεις εργασίας (άμεσες και έμμεσες) που πλέον αποτελούν παρελθόν. Ελπίζοντας ότι κάτι μάθαμε από εκείνα τα λάθη αλλά και τις επιτυχίες, στόχος αυτού του σημειώματος είναι να διαγνώσει τα σημερινά λάθη, αυτά που κρατάνε την αγορά σε στασιμότητα και τον κλάδο σε ένα βασανιστικό σπιράλ ύφεσης.

Το “ιερό δισκοπότηρο” της αγοράς φωτοβολταϊκών ήταν να πετύχει δραστική μείωση του κόστους, έτσι ώστε να μη βασίζεται σε ενισχύσεις και να μην επιβαρύνει υπέρμετρα τους καταναλωτές ενέργειας. Η αγορά πέτυχε το στόχο της. Ήδη από το 2013 πέτυχε τιμές που είχε υποσχεθεί για το 2020. Και η μείωση των τιμών συνεχίζεται. Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει το μέσο κόστος ενός φωτοβολταϊκού σταθμού στην Ελλάδα (μείωση 80% την περίοδο 2008-2016, πηγή: Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών), ενώ ακολουθεί άλλο ένα που δίνει το μέσο κόστος για το 2017 σε διάφορες περιοχές του πλανήτη (Πηγή: GTM Research, 2017).

Προφανώς το κόστος, όχι απλώς δεν αποτελεί πλέον εμπόδιο για την ανάπτυξη της αγοράς φωτοβολταϊκών, αλλά αντιθέτως είναι ισχυρή κινητήρια δύναμη. Παράλληλα με τη μείωση του κόστους επένδυσης, είχαμε και μία σημαντική μείωση του κόστους λειτουργίας των φωτοβολταϊκών σταθμών, με αποτέλεσμα το “σταθμισμένο κόστος” παραγωγής από φωτοβολταϊκά να είναι πλέον χαμηλότερο από το αντίστοιχο νέων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με λιγνίτη ή φυσικό αέριο.

Τότε, τι φταίει για τις χαμηλές αποδόσεις της αγοράς την τελευταία τετραετία; Ανέφερα πριν ότι η Διοίκηση οφείλει να έχει συνέχεια. Αυτό ισχύει φυσικά και για την αγορά. Είναι βασικό μάθημα για πρωτοετείς ότι η λογική του “ξεκίνα-σταμάτα-ξεκίνα” αποβαίνει πάντα καταστροφική. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα πως ένα από τα μείζονα λάθη των τελευταίων χρόνων ήταν το πάγωμα της αδειοδότησης νέων φωτοβολταϊκών την περίοδο Αυγούστου 2012 – Απριλίου 2014, πάγωμα που όταν ήρθη βρήκε την εναπομείνασα αγορά χωρίς ώριμα αδειοδοτικά έργα, χωρίς κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο, εν μέσω δομικών ρυθμιστικών αλλαγών σε ευρωπαϊκό επίπεδο και φυσικά τη χρηματοπιστωτική κρίση στο απόγειό της.

Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα καθυστέρησαν την υιοθέτηση των νέων ευρωπαϊκών κανόνων για μια διετία και μόλις το καλοκαίρι του 2016 είχαμε το πρόπλασμα ενός νέου θεσμικού πλαισίου για τις ΑΠΕ. Ο πρώτος πιλοτικός διαγωνισμός του Δεκεμβρίου 2016 δεν ακολουθήθηκε γρήγορα από κάποιον άλλο και έτσι το 2017 ήταν πρακτικά ένας νεκρός χρόνος όπου η αδράνεια υπερσκέλισε την όποια επενδυτική επιθυμία. Αυτά θα αλλάξουν υποτίθεται από το 2018 με την έναρξη διαγωνιστικών διαδικασιών για σημαντική ισχύ φωτοβολταϊκών την περίοδο 2018-2020, γεγονός που, αν μη τι άλλο, ξαναδίνει προοπτική στην ασθμαίνουσα αγορά.

Αρκούν όμως οι ανακοινώσεις για νέα ισχύ; Όχι φυσικά. Κι αυτό γιατί δεν ήταν μόνο η έλλειψη του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου που έφταιγε. Τα χρόνια της “εξορίας” από τα αναπτυξιακά δρώμενα διεθνώς, δύο άλλα εμπόδια ορθώθηκαν στο διάβα της φωτοβολταϊκής αγοράς. Το τέρας της γραφειοκρατίας και η αδυναμία εξεύρεσης χρηματοδότησης για νέα έργα.

Η παροιμία λέει πως “αργία μήτηρ πάσης κακίας”. Έτσι, ενώ ήδη από το 2010 το θεσμικό πλαίσιο είχε απλοποιήσει τις διαδικασίες αδειοδότησης για τα φωτοβολταϊκά, η ραθυμία της περασμένης τετραετίας επανέφερε καθυστερήσεις και ρυθμίσεις που καθυστερούν την αδειοδότηση όταν δεν την στραγγαλίζουν. Αναφέρω χαρακτηριστικά την σχεδόν απόλυτη απαγόρευση χωροθέτησης φωτοβολταϊκών σε αγροτικές γαίες υψηλής παραγωγικότητας (τη στιγμή που η Πολιτεία αδιαφορεί να ορίσει εδώ και δεκαετίες ποιες ακριβώς γαίες είναι όντως υψηλής παραγωγικότητας).

Μετά από μία δεκαετία εφαρμογής του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης φωτοβολταϊκών συστημάτων κι ενώ έχει ήδη διαμορφωθεί ένα νέο θεσμικό πλαίσιο υποστήριξης των ΑΠΕ σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, καθίσταται επιτακτική η τροποποίηση ορισμένων από τις ισχύουσες σήμερα ρυθμίσεις, προκειμένου να απλοποιηθούν οι διαδικασίες, να καταπολεμηθεί η γραφειοκρατία και να επιταχυνθεί η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών και των άλλων καθαρών πηγών ενέργειας. Αναφέρω κάποιες μόνο από τις απαραίτητες ρυθμίσεις:

  1. Κατάργηση των Αδειών Παραγωγής, Εγκατάστασης και Λειτουργίας για τα φωτοβολταϊκά και εφαρμογή ενός νέου σχήματος αδειοδότησης, εποπτείας και ελέγχου των επενδύσεων.
  2. Αποσαφήνιση θεμάτων χωροθέτησης φωτοβολταϊκών σταθμών.
  3. Υπογραφή υπουργικής απόφασης για άμεσο καθορισμό εγγυημένων τιμών σε φωτοβολταϊκά συστήματα ισχύος <500 kWp (όπως προβλέπουν οι Κατευθυντήριες Γραμμές της ΕΕ).
  4. Βελτίωση του καθεστώτος αυτοπαραγωγής ώστε να δοθεί η δυνατότητα εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού σε όλες τις κατηγορίες αυτοπαραγωγών.
  5. Προώθηση της αποθήκευσης ενέργειας και άρση των σημερινών εμποδίων.

Το τελευταίο διάστημα είχαμε κάποιες βελτιώσεις του θεσμικού πλαισίου σε ότι αφορά την αυτοπαραγωγή με ενεργειακό συμψηφισμό και την αποθήκευση ενέργειας σε συστήματα αυτοπαραγωγής, όπως επίσης και ένα θεσμικό πλαίσιο για την προώθηση των Ενεργειακών Κοινοτήτων.

Η πραγματικότητα των αριθμών όμως είναι αμείλικτη. Η αυτοπαραγωγή κινείται με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς (της τάξης των 5 MW ετησίως) όταν υπάρχει δυναμικό για δεκαπλάσιες εγκαταστάσεις. Κατά τη γνώμη μου, βασική αιτία για τους αργούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι η ανασφάλεια των πολιτών και η απροθυμία τους να επενδύσουν ακόμη και μικρά σχετικά ποσά για να πετύχουν μακροπρόθεσμα οφέλη, παρόλο που τα νούμερα δείχνουν πως η αυτοπαραγωγή συμφέρει στις περισσότερες περιπτώσεις καταναλωτών. Οι επενδύσεις, ακόμη και οι μικρές, απαιτούν ένα κλίμα σταθερότητας και εμπιστοσύνης. Και η χώρα μας δεν είναι μια “κανονική” χώρα ακόμη.

Σε ό,τι αφορά την αποθήκευση ενέργειας, τον Ιανουάριο του 2018 άνοιξε η προοπτική της αποθήκευσης σε συστήματα αυτοπαραγωγής, ενώ εκκρεμούν ακόμη οι ρυθμίσεις για μεγάλα συστήματα αποθήκευσης είτε σε υβριδικούς σταθμούς είτε αυτόνομα.

Πότε λοιπόν θα ανοίξει και πάλι πανιά η αγορά; Μη περιμένετε θεαματικά νούμερα το 2018. Η εκτίμηση μου είναι πως η αγορά θα κυμανθεί περί τα 40 MW φέτος και ίσως ξεπεράσει τα 100 MW το 2019. Προφανώς, ο εθνικός στόχος για το 2020 (συμμετοχή των ΑΠΕ κατά τουλάχιστον 40% στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, άρθρο 1, Ν.3851/2010) παραμένει άπιαστο όνειρο. Παρόλα αυτά, και σε αντίθεση με το πρόσφατο παρελθόν, τα φωτοβολταϊκά έχουν όλα τα “προσόντα” να αναδειχτούν και πάλι σε πρωταθλητή τα χρόνια που έρχονται. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο.

———————————

Δημοσιεύτηκε στο energypress.gr