Δείτε τις νέες ταρίφες για έργα που δεν συμμετέχουν σε διαγωνισμούς

Δείτε τις νέες ταρίφες για έργα που δεν συμμετέχουν σε διαγωνισμούς:

Επενδυτές με έργα <500 kWp που τίθενται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) από 1.1.2020 (αμείβονται δηλαδή με βάση τη μεσοσταθμική τιμή προηγούμενων διαγωνισμών) 1,05*μεσοσταθμική Τιμή Αναφοράς που προέκυψε κατά τις 3 προηγούμενες πριν την τελευταία ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών που αφορούν στην ίδια τεχνολογία.

Ο τελευταίος διαγωνισμός  για φωτοβολταϊκά διενεργήθηκε στις 12.12.2019. Η μεσοσταθμική Τιμή Αναφοράς από τις 3 προηγούμενες ανταγωνιστικές διαδικασίες πριν την τελευταία ήταν 66,95 €/MWh, άρα η Τιμή Αναφοράς θα είναι 1,05*66,95=70,3 €/MWh.

Η τιμή αυτή ισχύει μέχρι τη διενέργεια νέου διαγωνισμού το 2020. Μετά, διαμορφώνεται στα 65,74 €/MWh.

Ενεργειακές Κοινότητες (για έργα ≤1MW) και κατ’ επάγγελμα αγρότες (για έργα <500 kW)

 

Έργα που τίθενται σε λειτουργία (κανονική ή δοκιμαστική) από τη δημοσίευση σε ΦΕΚ του Ν.4206/2019 (9.3.2019) – “Κατηγορία 30”

1,1*μεσοσταθμική Τιμή Αναφοράς που προέκυψε κατά τις 3 προηγούμενες πριν την τελευταία ανταγωνιστικές διαδικασίες υποβολής προσφορών που αφορούν στην εν λόγω κατηγορία φωτοβολταϊκών σταθμών, ή αν δεν έχουν διενεργηθεί διαγωνισμοί στην κατηγορία, στην ίδια τεχνολογία.

Ο τελευταίος διαγωνισμός  για φωτοβολταϊκά διενεργήθηκε στις 12.12.2019. Η μεσοσταθμική Τιμή Αναφοράς από τις 3 προηγούμενες ανταγωνιστικές διαδικασίες πριν την τελευταία ήταν 66,95 €/MWh, άρα η Τιμή Αναφοράς θα είναι 1,1*66,95=73,64 €/MWh.

Η τιμή αυτή ισχύει μέχρι τη διενέργεια νέου διαγωνισμού το 2020. Μετά, διαμορφώνεται στα 68,87 €/MWh.

N.4643/2019 – Απελευθέρωση αγοράς ενέργειας, εκσυγχρονισμός της ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και στήριξη των Α.Π.Ε. και λοιπές διατάξεις.– ΦΕΚ 193Α/3.12.2019

N.4643/2019 – Απελευθέρωση αγοράς ενέργειας, εκσυγχρονισμός της ΔΕΗ, ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ και στήριξη των Α.Π.Ε. και λοιπές διατάξεις.– ΦΕΚ 193Α/3.12.2019

Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα – Οι παρατηρήσεις του ΣΕΦ

Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) καλωσορίζει τη νέα προσπάθεια χάραξης μακροχρόνιας ενεργειακής πολιτικής, καθώς το επικαιροποιημένο ΕΣΕΚ είναι σαφώς βελτιωμένο σε σχέση με την αντίστοιχη προσπάθεια ένα χρόνο πριν.

Στα ιδιαιτέρως θετικά του νέου ΕΣΕΚ καταγράφουμε:

  1. Την εμπροσθοβαρή απολιγνιτοποίηση ως το 2028.
  2. Την αύξηση των στόχων για τις ΑΠΕ και την εξοικονόμηση ενέργειας.
  3. Την προώθηση της ηλεκτροκίνησης και του περαιτέρω εξηλεκτρισμού διαφόρων χρήσεων στον κτιριακό τομέα και τη βιομηχανία.
  4. Την αναγνώριση του ρόλου της αποθήκευσης ενέργειας.

Τα παρακάτω σχόλια σκοπεύουν στη βελτίωση κάποιων σημείων του ΕΣΕΚ τα οποία κρίνουμε ως ιδιαίτερα σημαντικά.

  1. Κόστος φωτοβολταϊκών

Όπως τόνισε ο υφυπουργός κ. Γ. Θωμάς, το μείγμα πολιτικών στο ΕΣΕΚ είναι εν πολλοίς και αποτέλεσμα της σχέσης κόστους-οφέλους που συνεπάγεται η εφαρμογή διαφόρων μέτρων. Είναι συνεπώς ιδιαίτερα σημαντικό να έχουμε προσδιορίσει επακριβώς αυτή τη σχέση κόστους-οφέλους.

Στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών, για παράδειγμα, το ΕΣΕΚ βασίζεται σε εκτιμήσεις για τις τιμές των φωτοβολταϊκών (για την περίοδο 2020-2030) οι οποίες κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα της αγοράς.

Κόστος ανάπτυξης (€/kW) 2020 2025 2030
Φωτοβολταϊκά πάρκα 737 631 559

Πηγή: ΕΣΕΚ

Οι τιμές αυτές είναι κατά μέσο όρο 30% υψηλότερες των πραγματικών για το 2020 και κατά 80% υψηλότερες των αναμενόμενων για το 2030.

Σήμερα, τα νέα φωτοβολταϊκά αποτελούν τη φθηνότερη πηγή ενέργειας, όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και διεθνώς. Μπορούμε συνεπώς να βασιζόμαστε πάνω τους για την ταχεία και εμποροσθοβαρή ανάπτυξη των ΑΠΕ, επιτυγχάνοντας τους στόχους του ΕΣΕΚ χωρίς επιβάρυνση των καταναλωτών, τώρα μάλιστα που οι ΑΠΕ μπορούν να συμμετέχουν απ’ ευθείας στη χονδρεμπορική αγορά χωρίς κρατικές ενισχύσεις (άρθρο 20, Ν.4643/2019).

Πηγή: Lazard, 2019

  1. Ο ρόλος της αποθήκευσης

Παρόλο που ο ρόλος της αποθήκευσης αναγνωρίζεται στο ΕΣΕΚ, εν τούτοις οι στόχοι που θέτει το ΕΣΕΚ κάθε άλλο παρά φιλόδοξοι μπορούν να χαρακτηριστούν, τουλάχιστον σε ότι αφορά στο κείμενο που δόθηκε προς δημόσια διαβούλευση. Στο κείμενο αυτό, ο στόχος παραμένει 700 MW μονάδων αποθήκευσης για το 2030 με την ανάπτυξη να περιορίζεται κυρίως σε αντλησιοταμιευτήρες και να συντελείται όλη την περίοδο 2025-2030 (όπως ακριβώς και στο παλιό σχέδιο του ΕΣΕΚ).

Η αλήθεια είναι ότι σε άλλη παρουσίαση του ΥΠΕΝ (Τράπεζα της Ελλάδος, 2.12.2019) εμφανίστηκε άλλος στόχος για την αποθήκευση με ρόλο μάλιστα και για τους συσσωρευτές (και πάλι δυστυχώς μετά το 2025).

Το ΕΣΕΚ υποτιμά δυστυχώς τη δυναμική και την προοπτική της αποθήκευσης με συσσωρευτές, ειδικά όταν αυτοί συνδυάζονται με μονάδες ΑΠΕ. Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνονται οι εκτιμήσεις του κόστους για συστήματα συσσωρευτών διαφόρων μεγεθών.

Πηγή: ETIP PV (9/2018)

Στο διάγραμμα και τον πίνακα που ακολουθούν φαίνονται ενδεικτικές συμβάσεις πώλησης (και προσφορές που δεν έχουν συμβολαιοποιηθεί ακόμη) στις ΗΠΑ για φωτοβολταϊκά με αποθήκευση (σε $/MWh).

Πηγή: S&P Global Market Intelligence & LBNL, Απρίλιος 2019

Πηγή: S&P Global Market Intelligence & LBNL, Απρίλιος 2019

Στις αρχές του 2019, μια μελέτη έδειξε ότι ο συνδυασμός φωτοβολταϊκών με αποθήκευση αποτελεί φθηνότερη επιλογή ακόμη και για χώρες με πρόσβαση σε φθηνό αέριο, όπως η Ιορδανία και το Μαρόκο. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και αντίστοιχη μελέτη για τις ΗΠΑ (Απρίλιος 2019), τονίζοντας ότι ο συνδυασμός φωτοβολταϊκών με αποθήκευση είναι πλέον φθηνότερος, όχι απλώς από τις μονάδες αιχμής που υποκαθιστά, αλλά και από μονάδες ενδιάμεσου φορτίου με καύσιμο φυσικό αέριο.

Σε ότι αφορά τις εκτιμήσεις για την εξέλιξη του επενδυτικού κόστους συστημάτων αποθήκευσης  την περίοδο 2020-2050, αναμένεται μια μείωση της τάξης του 70%-75% στο τέλος της περιόδου.

Θα περιμέναμε λοιπόν μια πιο “επιθετική” στάση στο ΕΣΕΚ σε ότι αφορά στην αποθήκευση και ιδιαίτερα στους συσσωρευτές.

Opportunity for European solar industrial leadership

SolarPower Europe and the European Association of Research Institutes (EUREC) joined forces with 17 national solar associations from 13 EU countries, and 10 major European research institutes, urging the adoption of an industrial strategy for solar in Europe to ensure a robust and competitive solar industry that will deliver vast economic, social, and environmental benefits across the entire continent.

Read the letter here.

The Solar Future Greece 2019 – Athens, November 21st

The largest networking & inspirational platform in Greece for market leaders in solar energy

On Thursday 21 November 2019, Solarplaza will organize the 2nd edition of the leading business and strategic platform for the Greek solar energy market: The Solar Future Greece ’19. Once again, a diverse group of (inter)national developers, investors and other stakeholders will be gathering to explore the opportunities in the growing Greek PV market together.

See all about it here

Οι θέσεις του ΣΕΦ για το νέο νομοσχέδιο ΑΠΕ

Οι βασικές αρχές επί των οποίων κινείται το νομοσχέδιο είναι θετικές και ικανοποιούν αιτήματα της αγοράς φωτοβολταϊκών, ρυθμίζοντας εκκρεμότητες του παρελθόντος. Οι παρατηρήσεις μας σκοπεύουν στη νομοτεχνική βελτίωση κάποιων ρυθμίσεων και πιο συγκεκριμένα εκείνων που αφορούν στο επιτρεπτό εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε γαίες που έχουν χαρακτηριστεί ή εικάζεται πως είναι υψηλής παραγωγικότητας.

Το νομοσχέδιο ορθά καθορίζει πως σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται από τη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης του οικείου νομού ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, απαγορεύεται η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας, εκτός από τη γεωργική εκμετάλλευση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε.”. Αναγνωρίζει έτσι πως η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές είναι δραστηριότητα συμβατή με τον αγροτικό χαρακτήρα μιας περιοχής με πολλαπλά οφέλη για τη βιώσιμη ανάπτυξή της.

Η ρύθμιση αυτή είναι συμβατή και με τη νομολογία του ΣτΕ, σύμφωνα με την οποία, ενώ η συνταγματική επιταγή κρίνει ως ασυμβίβαστες ορισμένες χρήσεις (π.χ. κατοικία) σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, εν τούτοις η αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης καθιστά θεμιτές, ίσως μάλιστα και επιβεβλημένες παρεκκλίσεις ή αποκλίσεις από την προστασία της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, εφόσον συγκεκριμένοι λόγοι δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος τις δικαιολογούν.

Με βάση τον Ν.4414/2016, στόχος της Πολιτείας είναι: η αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε., κατά προτεραιότητα, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τη διαφοροποίηση του εθνικού ενεργειακού μίγματος, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την ενίσχυση και ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας… στο πλαίσιο της ενιαίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, και την επίτευξη του στόχου συμμετοχής των Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας”.

Η προτεινόμενη στο νομοσχέδιο ρύθμιση επιτρέπει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας σε σταθμούς ισχύος μικρότερης ή ίσης του 1 MW, υπό  την προϋπόθεση ότι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί, για τους οποίους χορηγούνται δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή, καλύπτουν εδαφικές εκτάσεις που αθροιζόμενες με τις εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία ή έχουν χορηγηθεί δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης και τις εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που εγκαθίστανται σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 51 του ν. 4178/2013 (Α΄174), δεν υπερβαίνουν το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της κάθε Περιφερειακής Ενότητας.

Η ρύθμιση αυτή επιλύει εν μέρει ένα πρόβλημα που χρονίζει από το 2011. Και λέμε εν μέρει διότι αποκλείει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών μεγαλύτερης ισχύος. Είναι πρακτικά αδύνατο να επιτευχθούν οι κλιματικοί και ενεργειακοί στόχοι του 2030 χωρίς την εγκατάσταση και σταθμών μεγάλης ισχύος. Δεδομένου μάλιστα ότι η ρύθμιση αφορά την εγκατάσταση σε εκτάσεις που δεν υπερβαίνουν το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της κάθε Περιφερειακής Ενότητας, η εγκατάσταση σταθμών μεγάλης ισχύος είναι απολύτως εφικτή χωρίς να υπερβαίνονται τα όρια αυτά.

Ας δούμε τη χαρακτηριστική περίπτωση της Θεσσαλίας, μιας περιοχής που διαθέτει μεγάλες εκτάσεις που θα χαρακτήριζε κανείς υψηλής παραγωγικότητας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2017), το σύνολο των καλλιεργούμενων εκτάσεων στη Θεσσαλία καταλαμβάνει έκταση 4.186.824 στρεμμάτων, ενώ 249.127 επιπλέον στρέμματα τελούν σε αγρανάπαυση 1-5 ετών. Το 1% των καλλιεργούμενων εκτάσεων αντιστοιχεί σε 41.868 στρέμματα.

Μέχρι σήμερα, έχουν εγκατασταθεί στη Θεσσαλία 1.334 φωτοβολταϊκοί σταθμοί συνολικής ισχύος 265 MW (όλοι τους σχεδόν την περίοδο 2011-2013). Εκείνη την περίοδο, με βάση τη διαθέσιμη τεχνολογία φωτοβολταϊκών, 1 MW καταλάμβανε περίπου 15-20 στρέμματα (ανάλογα με τη φύση και τη μορφολογία του γηπέδου). Με 20 στρέμματα ανά MW, οι υπάρχοντες σταθμοί καταλαμβάνουν περίπου 5.300 στρέμματα.

Η σημερινή τεχνολογία των φωτοβολταϊκών επιτρέπει την εγκατάσταση 1 MW σε 10-13 στρέμματα (και η τάση είναι να περιοριστεί περαιτέρω η απαιτούμενη έκταση). Συνεπώς, για να καλυφθεί το όριο του 1% στη Θεσσαλία, θα πρέπει να εγκατασταθούν ακόμη 2,81-3,66 GW (μέσος όρος 3,23 GW), κάτι φυσικά αδύνατο αν περιοριστούμε σε έργα μέχρι 1 MW αποκλείοντας τα έργα μεγαλύτερης ισχύος.

Επιπλέον, θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του την κατάσταση των δικτύων, ιδίως αυτών της Μέσης Τάσης. Ως γνωστόν, συστήματα έως 8 MW συνδέονται κατά τεκμήριο στη Μέση Τάση. Αν τα συστήματα αυτά δεν εγκατασταθούν κοντά σε υφιστάμενα δίκτυα Μέσης Τάσης (που συνήθως βρίσκονται κοντά σε κατοικημένες περιοχές) και “εξοβελιστούν” σε απομακρυσμένες μη γεωργικές περιοχές, ο μόνος τρόπος για να συνδεθούν πλέον θα είναι με κατασκευή υποσταθμού για σύνδεση στην Υψηλή Τάση, κάτι που δεν είναι οικονομικά βιώσιμο για σταθμούς αυτού του μεγέθους. Ουσιαστικά λοιπόν, βάζοντας περιορισμό στο 1 MW, αποκλείουμε από την αγορά πολλούς σταθμούς μεσαίου μεγέθους. Όσο για τους μεγαλύτερους σταθμούς που συνδέονται στην Υψηλή Τάση, είναι αυτοί που όχι μόνο θα βοηθήσουν στην επίτευξη των εθνικών στόχων για το 2030, αλλά και που μειώνουν το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας για τους καταναλωτές (λόγω οικονομίας κλίμακας και χαμηλότερου κόστους παραγωγής).

Για τους παραπάνω λόγους, ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών προτείνει να επιτραπεί η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σταθμών, ανεξαρτήτως ισχύος, σε αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, υπό  την προϋπόθεση ότι οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί, για τους οποίους χορηγούνται δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή, καλύπτουν εδαφικές εκτάσεις που αθροιζόμενες με τις εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία ή έχουν χορηγηθεί δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης και τις εκτάσεις που καλύπτουν φωτοβολταϊκοί σταθμοί που εγκαθίστανται σύμφωνα με την παρ. 11 του άρθρου 51 του ν. 4178/2013 (Α΄174), δεν υπερβαίνουν το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της κάθε Περιφερειακής Ενότητας.

Η πρόταση αυτή καθιστά μη απαραίτητη την παρακάτω παράγραφο του νομοσχεδίου η οποία θα πρέπει να απαλειφθεί:

“Με την επιφύλαξη  του  άρθρου  26  του  ν.  4496/2017,  η  παραγωγή  ηλεκτρικής ενέργειας από σταθμούς Α.Π.Ε. εγκατεστημένης ισχύος ή μέγιστης ισχύος παραγωγής μεγαλύτερης του 1 MW απαγορεύεται σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών της Αττικής, καθώς και των περιοχών της Επικράτειας που έχουν ήδη καθοριστεί ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας από εγκεκριμένα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια (Γ.Π.Σ.) ή Σχέδια Χωρικής Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.)  του  ν.  2508/1997  (Α’  124),  καθώς   και Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33),  εκτός αν διαφορετικά προβλέπεται στα εγκεκριμένα αυτά σχέδια”.

Η παραπάνω παράγραφος θέτει επιπλέον περιορισμούς και σε άλλες μορφές ΑΠΕ (όπως π.χ. τα αιολικά) που δεν προϋπήρχαν σε παλαιότερες ρυθμίσεις.

Ένα άλλο σημείο που χρήζει προσοχής είναι η πρόβλεψη του νομοσχεδίου σύμφωνα με την οποία “με απόφαση των Υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να προσδιορίζονται περιορισμοί στον τρόπο θεμελίωσης των βάσεων στήριξης των φωτοβολταϊκών συστημάτων, καθώς και υποχρεώσεις για την αποκατάσταση του γηπέδου μετά την αποξήλωση φωτοβολταϊκών σταθμών”. Σε ότι αφορά τον τρόπο θεμελίωσης των βάσεων στήριξης, αυτό αποτελεί ένα καθαρά τεχνικό θέμα που δεν θα έπρεπε να ρυθμίζεται θεσμικά, καθώς η τεχνολογία αναπτύσσεται και προχωρά και ενδέχεται να τεθούν αναίτιοι περιορισμοί.

Το σημαντικό είναι να υπάρχει πλήρης αποκατάσταση του γηπέδου μετά την παύση λειτουργίας του σταθμού. Ήδη από το 2013, με την ΥΑ 3791/2013, «Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ) για έργα ΑΠΕ», ΦΕΚ 104Β/24-1-2013 προβλέπονται τα εξής:

“Μετά την παύση λειτουργίας του έργου, και ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο επήλθε αυτή, θα πρέπει με ευθύνη του κυρίου του έργου και εντός έτους:

  1. Να απομακρυνθεί πλήρως το σύνολο του ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού και των δομικών εγκατάσεων του έργου….
  2. Να αποκατασταθεί η επιφάνεια του εδάφους στις θέσεις από όπου θα απομακρυνθεί ο ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός και οι δομικές εγκαταστάσεις του έργου”.

Επειδή η εν λόγω ΚΥΑ αφορά τα έργα της Κατηγορίας Β και για να διασφαλιστεί η αποκατάσταση του γηπέδου σε όλες τις περιπτώσεις, προτείνουμε να υπάρξει η εξής ρύθμιση:

“Μετά την παύση λειτουργίας των φωτοβολταϊκών σταθμών, ανεξαρτήτως ισχύος και ανεξαρτήτως του λόγου για τον οποίο επήλθε αυτή, θα πρέπει με ευθύνη του κυρίου του έργου και εντός έτους να υπάρξει αποξήλωση των εγκαταστάσεων και αποκατάσταση του γηπέδου, σύμφωνα με όσα σχετικά προβλέπονται στην ΥΑ 3791/2013 (104Β/24-1-2013)”.

Οι παρουσιάσεις του ΣΕΦ στο συνέδριο του energypress.gr

Δείτε παρακάτω τις παρουσιάσεις του ΣΕΦ στο συνέδριο του energypress.gr (24 Οκτωβρίου 2019).

Οι παρουσιάσεις της εκδήλωσης του Building Green σε συνεργασία με τον ΣΕΦ

Δείτε παρακάτω τις εισηγήσεις από την εκδήλωση που οργάνωσε το Building Green σε συνεργασία με τον ΣΕΦ στο πλαίσιο της έκθεσης ΟΙΚΟΔΟΜΗ EXPO στις 20 Οκτωβρίου 2019.

Εκδήλωση ΣΕΦ για την αυτοπαραγωγή σε κτίρια – 20 Οκτωβρίου 2019

Την Κυριακή 20/10/2019 και ώρα 14:00-15:15 διοργανώνεται εκδήλωση στο εκθεσιακό κέντρο Metropolitan Expo (περιοχή αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος) με θέμα την αυτοπαραγωγή σε κτίρια. Η εκδήλωση οργανώνεται από το Building Green σε συνεργασία με τον ΣΕΦ στο πλαίσιο της έκθεσης ΟΙΚΟΔΟΜΗ EXPO που πραγματοποιείται στο χώρο.

Σκοπός της ημερίδας είναι η ενημέρωση των ενδιαφερομένων (ιδιοκτήτες κτιρίων, οικιακοί και εμπορικοί καταναλωτές) για το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της χρήσης της αυτοπαραγωγής από φωτοβολταϊκά σε κτίρια καθώς και τη συμμετοχή και εμπειρία του ΔΕΔΔΗΕ για την ανάπτυξη των εν λόγω συστημάτων.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής:

14:00 – 14:20

Υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο για αυτοπαραγωγή. Προβλήματα και προοπτικές
Δρ. Σωτήρης Καπέλλος, Πρόεδρος ΣΕΦ

14:20 – 14:40

Ο ρόλος και η εμπειρία του ΔΕΔΔΗΕ
Φώτης Γάκης, Τομέας Ρυθμιστικών Θεμάτων, Διεύθυνση Χρηστών Δικτύου, ΔΕΔΔΗΕ

14:40 – 15:00

Η οικονομική διάσταση συστημάτων αυτοπαραγωγής σε κτίρια
Ψωμάς Στέλιος, Σύμβουλος ΣΕΦ

15:00 – 15:15

Συζήτηση – συμπεράσματα

Κοινή ανακοίνωση συλλογικών φορέων ΑΠΕ για τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ

Ο Ειδικός Λογαριασμός ΑΠΕ χρειάζεται θετικές πρωτοβουλίες από την Πολιτεία για τη στήριξή του, και όχι νέα πλήγματα στην ήδη επισφαλή βιωσιμότητά του

Οι παρακάτω υπογράφοντες συλλογικοί φορείς των ΑΠΕ, οι οποίοι εκπροσωπούν:

  • τη μεγάλη πλειοψηφία των ανεξάρτητων ηλεκτροπαραγωγών και προμηθευτών εξοπλισμού ΑΠΕ στην Ελλάδα,
  • το μεγαλύτερο μέρος της εγκατεστημένης ανανεώσιμης ισχύος στη χώρα, και
  • όλες τις εμπορικές τεχνολογίες ΑΠΕ, δηλαδή τα αιολικά πάρκα, τα φωτοβολταϊκά, τα μικρά υδροηλεκτρικά και τη βιομάζα,

Δηλώνουμε ότι:

  1.  Η βιωσιμότητα του ΕΛΑΠΕ, μέσω του οποίου καλύπτονται / καταβάλλονται οι πληρωμές των παραγωγών ΑΠΕ, ήταν και παραμένει η βάση για την ασφάλεια των επενδύσεων, τόσο σε υφιστάμενα, εν λειτουργία όσο και σε νέα, αναπτυσσόμενα έργα ΑΠΕ. Σήμερα, η «υγεία» του ΕΛΑΠΕ είναι, το λιγότερο, επισφαλής, καθώς το φαινομενικά υφιστάμενο (με πολλά ερωτηματικά) λογιστικό πλεόνασμα συνυπάρχει με ένα πραγματικό ταμειακό έλλειμμα, με αποτέλεσμα οι πληρωμές των παραγωγών ΑΠΕ να γίνονται με καθυστέρηση τριών (3) και πλέον μηνών.
  2. Ο κίνδυνος το έλλειμμα αυτό να μεγαλώσει και να τεθεί εκτός ελέγχου, όπως έχει κατ’ επανάληψη συμβεί στο παρελθόν, με ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες όχι μόνο για τους παραγωγούς ΑΠΕ, αλλά και για όλους τους συμμετέχοντες στην εγχώρια αγορά ενέργειας, είναι υπαρκτός. Εντείνεται δε όσο συνεχίζουν να λαμβάνονται μέτρα που, αντί να διασφαλίζουν το λογιστικό και ταμειακό ισοσκελισμό του ΕΛΑΠΕ – τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και σε μόνιμη βάση – αφαιρούν συνεχώς και μόνιμα πόρους από αυτόν, με ορατό πλέον κίνδυνο να παρασύρουν ολόκληρο τον κλάδο των ΑΠΕ σε νέες περιπέτειες, ανάλογες αυτών που βίωσε πριν λίγα χρόνια.
  3. Έτσι, μετά:

α) την πρόωρη και απρογραμμάτιστη κατάργηση, από 1/1/2019, της Χρέωσης Προμηθευτή,

β) του Τέλους Λιγνίτη,

δηλαδή δύο σημαντικών συνιστωσών/εισροών του  Ειδικού Λογαριασμού  ΑΠΕ,  αλλά και

γ) την πρόσφατη αναδρομική (επίσης από 1/1/2019) μείωση του ΕΤΜΕΑΡ, του βασικού δηλαδή «αιμοδότη» του Ειδικού Λογαριασμού, που αποτελεί περίπου το 40% του συνόλου των εσόδων του,

δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα και νέες καταστροφικές για τον ΕΛΑΠΕ προτάσεις, που ζητούν πλέον και την κατάργηση, από 1/1/2019, του Μεσοσταθμικού Μεταβλητού Κόστους Θερμικών Συμβατικών Σταθμών (ΜΜΚΘΣΣ) .

  1. Τυχόν κατάργηση της σημαντικής αυτής εναπομείνασας συνιστώσας του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ, αναμένεται να στερήσει, σύμφωνα με το τελευταίο δημοσιευμένο Μηνιαίο Δελτίο του ΔΑΠΕΕΠ, επιπλέον 68 εκατ. € από τον ΕΛΑΠΕ ετησίως και να επιφέρει ένα νέο άμεσο πλήγμα στη βιωσιμότητά του.

Για το λόγο αυτό, είμαστε αντίθετοι τόσο σε αυτήν όσο και σε κάθε άλλη σκέψη / πρόταση για περαιτέρω αφαίμαξη πόρων από τον ήδη φυλλορροούντα Ειδικό  Λογαριασμό,  και  ζητάμε  τη  λήψη  άμεσων  και  ουσιαστικών  μέτρων  από το  αρμόδιο Υπουργείο ΠΕΝ για τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς του ΕΛΑΠΕ, με την  κατά προτεραιότητα εφαρμογή  των σχετικών δεσμεύσεων που έχουν ήδη, εδώ  και  καιρό,  αναληφθεί  σε  επίπεδο  Ελληνικής  Κυβέρνησης και Ευρωπαϊκών Θεσμών, όπως:

  • Τη θέσπιση ενός εναλλακτικού μηχανισμού στήριξης του ΕΛΑΠΕ, όπως έχει συμφωνηθεί με την Κυβέρνηση και τους Θεσμούς ήδη από την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης του τελευταίου Προγράμματος.

Με βάση το σχετικό Συμπληρωματικό Μνημόνιο (που επί της ουσίας είχε ολοκληρωθεί από το τέλος του 2017, και τυπικά υπογράφηκε την 22.3.2018), η Κυβέρνηση όφειλε να παρουσιάσει έως το τέλος Μαρτίου 2018 το σχέδιο για το μηχανισμό αυτό (σελ.33, https://ec.europa.eu/info/sites/info/files/economy- finance/third_smou_-_final.pdf ).

  • Τη θέσπιση της Υπουργικής Απόφασης της παρ. 10 του Άρθρου 4 του Ν. 4584/2018, για τις εγγυήσεις που πρέπει να παρέχουν οι προμηθευτές στο ΔΑΠΕΕΠ, προκειμένου, αφ’ ενός να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του ΕΛΑΠΕ, αφ’ ετέρου να αποκτήσει ο ΔΑΠΕΕΠ την αναγκαία χρηματοοικονομική κάλυψη κατά πιθανών καταχρηστικών συμπεριφορών.
  • Tην ορθή απεικόνιση της λογιστικής εικόνας του ΕΛΑΠΕ με συμπερίληψη όλων των επισφαλειών και κινδύνων.
  • Την τακτική και διαφανή απεικόνιση της πραγματικής ταμειακής κατάστασης του ΕΛΑΠΕ και την τακτική καταγραφή των ποσών που του χρωστούν οι προμηθευτές, πλέον των τόκων υπερημερίας που του οφείλουν.
  • Τη σημαντική αύξηση του ποσοστού των εσόδων από τις δημοπρασίες δικαιωμάτων εκπομπών που αποδίδονται στον ΕΛΑΠΕ.

Οι Φορείς

ΕΛΕΑΒΙΟΜ – Ελληνική Εταιρεία Ανάπτυξης Βιομάζας

ΕΛΕΤΑΕΝ – Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας

ΕΣΗΑΠΕ – Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ

ΕΣΜΥΕ – Ελληνικός Σύνδεσμος Μικρών Υδροηλεκτρικών

ΣΕΦ – Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών

ΣΠΕΦ – Σύνδεσμος Παραγωγών Ενέργειας με Φωτοβολταϊκά