Προβλήματα στην εφαρμογή της αυτοπαραγωγής (net-metering)

/in , /by

Με επιστολή του στον υπουργό ΠΑΠΕΝ, ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) επισημαίνει μια σειρά από προβλήματα που έχουν ενσκήψει με την έναρξη εφαρμογής, προ ημερών, των ρυθμίσεων για την αυτοπαραγωγή με ενεργειακό συμψηφισμό (net-metering).

1. Προβλήματα στα Μη Διασυνδεδεμένα Νησιά

Από την ανάλυση των στοιχείων που έχει δημοσιεύσει πρόσφατα ο ΔΕΔΔΗΕ, προκύπτει ότι υπάρχει δέσμευση περιθωρίου ισχύος αφενός από παλιά έργα με Συμβάσεις Σύνδεσης, αφετέρου από εκκρεμή αιτήματα φωτοβολταϊκών του Ειδικού Προγράμματος Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων σε κτιριακές εγκαταστάσεις.

Η δέσμευση περιθωρίου ή η προτεραιότητα εξέτασης των παλιών και μη επίκαιρων αιτημάτων φωτοβολταϊκών στεγών δημιουργεί πρόβλημα στην αδειοδότηση νέων και επίκαιρων έργων net-metering.

Το πρόβλημα προκύπτει από τα ακόλουθα:

– Η δεσμευμένη ισχύς φωτοβολταϊκών σε εξέλιξη αδειοδοτικής κατάστασης που παρουσίασε ο ΔΕΔΔΗΕ, περιλαμβάνει φωτοβολταϊκούς σταθμούς κυρίως επί εδάφους, που από το 2012-2013 έχουν υπογράψει σύμβαση σύνδεσης με το δίκτυο, και είχαν καταβάλει τις σχετικές δαπάνες σύνδεσης. Παρά το πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από την υπογραφή των συμβάσεων σύνδεσης (2-3 έτη) ο ΔΕΔΔΗΕ/ΔΔΝ δεν διαγράφει από τις λίστες περιθωρίων τα εν λόγω έργα επικαλούμενος μη ρητή νομοθετική αναφορά. Σημειώνουμε ότι η ΔΔΝ έχει δίκιο και όντως δεν υπάρχει ρητή νομοθετική ρύθμιση, αλλά σε αντίστοιχες περιπτώσεις η αρμόδια Διεύθυνση (ΔΧΔ) για την Ηπειρωτική Ελλάδα, θέτει στο αρχείο τα εν λόγω έργα και αποδεσμεύει ηλεκτρικό χώρο. Επίσης σημειώνουμε ότι η υλοποίηση των εν λόγω έργων σήμερα είναι εντελώς απίθανη λόγω εξαιρετικά χαμηλών ταριφών, και έτσι τα εν λόγω έργα δεσμεύουν θεωρητικά για πάντα πολύτιμο ηλεκτρικό χώρο.

– Ένα επιπλέον πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός ότι ο ΔΕΔΔΗΕ ακόμα και σήμερα αξιολογεί αιτήματα των ετών 2012-2013 του Ειδικού Προγράμματος Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Συστημάτων σε κτιριακές εγκαταστάσεις. Έτσι για να φτάσει η σειρά αξιολόγησης ενός νέου αιτήματος net-metering, θα πρέπει να περιμένει να εκδοθούν οι προσφορές σύνδεσης για το πλήθος των παλαιών αιτημάτων φωτοβολταϊκών στεγών, να παρέλθει το δίμηνο που προβλέπουν οι διαδικασίες και έπειτα να ακυρωθούν (η ακύρωση θεωρείται βέβαιη λόγω της πολύ χαμηλής ταρίφας που ισχύει πλέον για την κατηγορία αυτή έργων). Σημειώνουμε ότι ο ΔΕΔΔΗΕ ορθά πράττει βάσει των ισχυουσών ρυθμίσεων, αλλά θα μπορούσε να υπάρξει μία νομοθετική ρύθμιση (η οποία και έγινε για όλα τα άλλα έργα πλην του Ειδικού Προγράμματος), μέσω της οποίας θα δινόταν προθεσμία ενός (1) μηνός για την επανεπιβεβαίωση του ενδιαφέροντος των εκκρεμών αιτημάτων, αλλιώς αυτά να διαγράφονται από το αρχείο.

Για να γίνει κατανοητό πόσο σημαντικά είναι τα παραπάνω, σημειώνουμε ότι στην Κρήτη και τη Σκύρο, για παράδειγμα, δεν υπάρχει καθόλου περιθώριο για φωτοβολταϊκά μέσω net-metering.

2. Προβλήματα στα αγροτικά φωτοβολταϊκά

Παρόλο που οι ισχύουσες ρυθμίσεις κάνουν σαφή αναφορά στην εφαρμογή της αυτοπαραγωγής στον πρωτογενή τομέα, παλαιότερες ρυθμίσεις εμποδίζουν δυστυχώς την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών για πολλές αγροτικές εφαρμογές (π.χ. για κάλυψη των αναγκών άρδευσης σε χωράφια). Ο λόγος είναι ότι με το Ν.4015/2011 απαγορεύεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλές παραγωγικότητας. Όλες όμως οι αρδευόμενες εκτάσεις θεωρούνται γαίες υψηλής παραγωγικότητας, οπότε η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού από επαγγελματία αγρότη για να καλύψει τη ζήτηση μιας αντλίας στο χωράφι του ή από έναν ΓΟΕΒ ή ΤΟΕΒ για τις ανάγκες ενός αντλιοστασίου είναι πρακτικά αδύνατη.

Ατυχώς, η ισχύουσα διάταξη του Ν.4015/2011 διατυπώθηκε κατά τρόπο που ακύρωσε τη δυνατότητα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε μικρό τμήμα των γαιών υψηλής παραγωγικότητας (1%), όπως αρχικά προέβλεπε ο Ν.3851/2010. Ενώ το άρθρο 21 του Ν.4015/2011 προσπάθησε να λύσει πρακτικά προβλήματα που σχετίζονται με τη μεταβίβαση ακινήτων σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας, στην πράξη ακύρωσε τις πρόνοιες του Ν.3851/2010 που επέτρεπε την εγκατάσταση ΑΠΕ σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας και σε ποσοστό έως 1% επί της συνολικής αγροτικής έκτασης κάθε Νομού.

Επιπλέον, να επισημάνουμε πως σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας επιτρέπεται, ούτως ή άλλως, η όδευση γραμμών μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας, οι δε καλλιέργειες εξυπηρετούνται απ’ αυτές καταναλώνοντας π.χ. ηλεκτρική ενέργεια για τη λειτουργία των αντλιών που απαιτούνται για άρδευση. Συνιστά παραλογισμό να επιτρέπεται η υποδομή για μεταφορά και κατανάλωση της ηλεκτρικής ενέργειας αλλά όχι για την επιτόπια παραγωγή της και μάλιστα με καθαρές τεχνολογίες. Αν η ίδια η βιωσιμότητα των καλλιεργειών απαιτεί ενέργεια, πως είναι δυνατόν η επιτόπια παραγωγή της να είναι ασύμβατη με τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής; Φανταστείτε το ανάλογο στην περίπτωση του νερού. Είναι σαν να επιτρέπεται η μεταφορά νερού για άρδευση από αποστάσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων, αλλά όχι η χρήση τοπικών υδατικών πόρων!

Για τους παραπάνω λόγους προτείνουμε την εξής τροποποίηση:

«Οι διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 56 του Ν. 2637/1998, περιπτώσεις β’ έως και ε’, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν με τη παράγραφο 37 του άρθρου 24 του Ν.2945/2001 και τροποποιήθηκαν με την παρ.7 του άρθρου 9 του Ν.3851/2010 (ΦΕΚ Α’ 85), αρχίζουν να ισχύουν δέκα ημέρες μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης του Υπουργού ΠΑΠΕΝ, που εκδίδεται κατά τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 56. Συμβολαιογραφικές πράξεις που συντάχθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και αφορούν εκτάσεις του άρθρου 56 του Ν.2637/1998, είναι έγκυρες και ισχυρές εφόσον δεν ακυρώθηκαν με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.»

Η διαφορά με την ισχύουσα διάταξη του Ν.4015/2011 είναι ότι εκείνη περιλαμβάνει και την περίπτωση α’ της παραγράφου 6 του άρθρου 56 του Ν. 2637/1998, την περίπτωση δηλαδή που αφορά στις ΑΠΕ.

Επειδή πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να τίθενται αναίτια εμπόδια στην ανάπτυξη των ΑΠΕ, ζητάμε την άμεση παρέμβαση του ΥΠΑΠΕΝ για να λυθεί το θέμα αυτό.

3. Αδυναμία εφαρμογής εικονικού net-metering

Θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα του εικονικού (virtual) net-metering, δηλαδή ο συσχετισμός και συμψηφισμός μίας κατανάλωσης με φωτοβολταϊκό που δεν βρίσκεται στο χώρο όπου πραγματοποιείται αυτή η κατανάλωση (σήμερα, η σχετική ΥΑ επιτρέπει την εγκατάσταση του φωτοβολταϊκού μόνο στον ίδιο ή όμορο χώρο). Για το λόγο αυτό, προτείνεται η τροποποίηση της παρ. 7 του αρθ. 1 της ΥΑ ΑΠΕΗΛ/Α/Φ1/οικ. 24461/30.12.2014 (ΦΕΚ 3583Β/31.12.2014) ως εξής:

“7. Το Πρόγραμμα αφορά σε φωτοβολταϊκά συστήματα τα οποία εγκαθίστανται κατ’ αρχάς στον ίδιο χώρο με τις εγκαταστάσεις κατανάλωσης τις οποίες τροφοδοτούν και οι οποίες συνδέονται στο Δίκτυο. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα μπορεί να εγκαθίστανται επί κτιρίων ή επί εδάφους ή άλλων κατασκευών, σύμφωνα με την κείμενη πολεοδομική νομοθεσία. Στις περιπτώσεις εγκατάστασης του φωτοβολταϊκού συστήματος σε άλλο χώρο, διαφορετικό του χώρου κατανάλωσης (όπου βρίσκεται και ο αντίστοιχος μετρητής κατανάλωσης με τον οποίο διενεργείται ο ενεργειακός συμψηφισμός), επιτρέπεται στους αυτοπαραγωγούς η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού από το χώρο αυτοπαραγωγής στο χώρο κατανάλωσης, καταβάλλοντας τα τέλη που ισχύουν για τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου, όπως προβλέπεται σχετικά από το άρθρο 24 του Ν.3468/2006”.

Η εφαρμογή του virtual net-metering είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και αποτελεί σχεδόν μονόδρομο σε πολλές περιπτώσεις ξενοδοχειακών μονάδων (ιδιαίτερα σε νησιά), δημοτικών επιχειρήσεων ύδρευσης-αποχέτευσης, γεωργικών αντλιοστασίων (π.χ. περιπτώσεις αντλιοστασίων ΓΟΕΒ, ΤΟΕΒ), κ.λπ.

Σημειωτέον ότι η πρόβλεψη αυτή υπάρχει στο Ν.3851/2010 και κακώς δεν περιελήφθη στην ΥΑ που ακολούθησε. Συγκεκριμένα, η παρ. 2 του αρθ. 4 του Ν.3851/2010 αναφέρει τα εξής:

“Στις περιπτώσεις σταθμών αυτοπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. επιτρέπεται στους αυτοπαραγωγούς, η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας με τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού από το χώρο αυτοπαραγωγής στο χώρο κατανάλωσης, καταβάλλοντας τα τέλη που ισχύουν για τη χρήση του συστήματος ή και του δικτύου”.

Επιπλέον, η προτεινόμενη ρύθμιση επιτρέπει και τη χρήση ιχνηλατών (trackers) στην περίπτωση εγκατάστασης του συστήματος επί εδάφους, μια πρόνοια που δεν υπάρχει στη σχετική ΥΑ που ισχύει σήμερα.

Διαβάστε το δελτίο τύπου σε pdf

Renewable Energy Employs 7.7 Million People Worldwide

/in /by

Employment in the renewable energy industry increased by more than one million jobs in the last year

New York, U.S.A., 19 May 2015 – More than 7.7 million people worldwide are now employed by the renewable energy industry, according to a new report released today by the International Renewable Energy Agency (IRENA). This is an 18 per cent increase from last year’s figure of 6.5 million. The report, Renewable Energy and Jobs – Annual Review 2015, also provides a first-ever global estimate of the number of jobs supported by large hydropower, with a conservative estimate of an additional 1.5 million direct jobs worldwide.

“Renewable energy continues to assert itself as a major global employer, generating strong economic and social benefits worldwide,” said IRENA Director-General Adnan Z. Amin. “This increase is being driven, in part, by declining renewable energy technology costs, which creates more jobs in installation, operations and maintenance. We expect this upward trend to continue as the business case for renewable energy continues to strengthen.”

As in previous years, renewable energy employment is shaped by regional shifts, industry realignments, growing competition and advances in technologies and manufacturing processes. Jobs in the renewable energy sector are increasingly being created in Asia, with five of the 10 countries with the most renewable energy jobs now located in the region (China, India, Indonesia, Japan, and Bangladesh). As a result, even with continued jobs growth, the European Union and the United States now represent 25 per cent of global renewable energy jobs, compared to 31 per cent in 2012.

The 10 countries with the largest renewable energy employment figures are China, Brazil, the United States, India, Germany, Indonesia, Japan, France, Bangladesh and Colombia. The solar PV industry is the largest renewable energy employer worldwide with 2.5 million jobs, followed by liquid biofuels with 1.8 million jobs, and wind power, which surpassed one million jobs for the first time this year. The employment increase spreads across the renewable energy spectrum with solar, wind, biofuels, biomass, biogas and small hydropower all seeing increases in employment.

“If we continue to invest in renewable energy and its multiple economic, environmental and social benefits, employment in renewables will continue to climb,” said Mr. Amin. “IRENA’s research estimates that doubling the share of renewable energy in the global energy mix by 2030, would result in more than 16 million jobs worldwide.”

Select report findings:

– Solar PV is the largest renewable energy employer with 2.5 million jobs worldwide, up from 2.3 million at last count.
– Wind employment passed the one million jobs mark, up from 834,000 at last count.
– Liquid biofuels (roughly 1.8 million, up from 1.45 million), modern biomass (822,000, up from 782,000) and biogas (381,000, up from 264,000) are also major employers, with jobs concentrated in feedstock supply.
– China is the world’s largest renewable energy employer with 3.4 million jobs. China leads global employment in solar PV, wind, solar heating and cooling, small and large hydropower, biomass and biogas.
– Brazil is the leading employer in biofuels with 845,000 jobs. Its wind industry is also growing rapidly with employment increasing 12 per cent to 35,800 from last count. Wind power capacity has expanded from one GW in 2010 to nearly six GW in 2014 and could reach 16.5 GW in 2019.
– In the United States, total solar employment surged 22 per cent from 142,700 to 173,800 and overall wind jobs increased 43 per cent since last count to 73,000. Data also finds that employment of women in the solar industry is on the rise, increasing from 26,700 to 37,500.
– In India, if the government reaches its goal of installing 100 GW of solar PV and 60 GW of wind, it will generate more than 1 million jobs by 2022.
– Germany is the leading renewable energy employer in Europe with 371,400 jobs. German wind capacity expanded 5.3 GW in 2014, the second highest addition after China.
– France saw a job reduction of 4 per cent since last count, but still leads Europe in biomass, ground source heat pumps and biofuels employment.

Download the full Renewable Energy and Jobs – Annual Review 2015

Net-metering: τι πρέπει να προσέξουν οι καταναλωτές

/in /by

Ο συμψηφισμός παραγόμενης-καταναλισκόμενης ενέργειας (γνωστός με τον όρο net-metering) αποτελεί ένα από τα εργαλεία προώθησης της αυτοπαραγωγής και ιδιοκατανάλωσης που επιτρέπει στον καταναλωτή να καλύψει ένα σημαντικό μέρος των ιδιοκαταναλώσεών του, ενώ παράλληλα του δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το δίκτυο για έμμεση αποθήκευση της πράσινης ενέργειας.

Το νέο θεσμικό εργαλείο προσφέρει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να εξοικονομήσει ένα σημαντικό ποσοστό των χρημάτων που σήμερα πληρώνει σε λογαριασμούς ρεύματος. Δεν είναι εργαλείο παραγωγής εισοδήματος όπως ήταν το φωτοβολταϊκό τα προηγούμενα χρόνια, αλλά ένα άριστο εργαλείο εξοικονόμησης ενέργειας και χρημάτων. Εισάγει δηλαδή τον καταναλωτή στην φιλοσοφία της εξοικονόμησης και ορθολογικής διαχείρισης της ενέργειας στο χώρο της εργασίας και της οικίας.

Επειδή πρόκειται για ένα νέο εργαλείο, καλό είναι ο υποψήφιος αυτοπαραγωγός να έχει υπόψη του κάποια κρίσιμα δεδομένα.

1. Για την διαστασιολόγηση (το μέγεθος ισχύος, δηλαδή) του φωτοβολταϊκού συστήματος είναι ενδεδειγμένο να λαμβάνεται υπόψη η ετήσια κατανάλωση της εγκατάστασης στην οποία αυτό θα συνδεθεί. Δεδομένου ότι ο ενεργειακός συμψηφισμός διενεργείται σε ετήσια βάση και τυχόν πλεόνασμα ενέργειας μετά τον ετήσιο συμψηφισμό δεν αποζημιώνεται, η ετήσια παραγόμενη από το φωτοβολταϊκό σύστημα ενέργεια δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την συνολική ετήσια κατανάλωση.

Για πληροφοριακούς λόγους, σημειώνεται ότι η συνήθης παραγωγή των φωτοβολταϊκών συστημάτων κυμαίνεται μεταξύ 1.200-1.650 kWh/kWp/έτος (κιλοβατώρες ανά κιλοβάτ και ανά έτος), ανάλογα με τις γεωγραφικές συντεταγμένες, την κλίση και τον προσανατολισμό της εγκατάστασης, με μεσοσταθμική τιμή περί τις 1.350-1.400 kWh/kWp/έτος.

Επομένως, η ισχύς του συστήματος θα πρέπει να επιλέγεται με γνώμονα τις ετήσιες ενεργειακές ανάγκες.

Για παράδειγμα για την οικιακή χρήση, μία τετραμελής οικογένεια που καταναλώνει 5.000 κιλοβατώρες (kWh) ετησίως, χρειάζεται να εγκαταστήσει περί τα 3,5 κιλοβάτ (kWp) φωτοβολταϊκού συστήματος, για να καλύπτει τις ανάγκες της σε ηλεκτρική ενέργεια.

2. Επειδή ο ανταγωνισμός μεταξύ εταιριών μπορεί να οδηγήσει σε επικοινωνιακές “υπερβολές”, καλό είναι να γνωρίζει ο καταναλωτής ότι, κατά μέσο όρο, η αποπληρωμή του συστήματος θα γίνει περίπου στη δεκαετία. Σε περιοχές με υψηλή ηλιοφάνεια μπορεί να γίνει και στα 8 έτη, αλλά δύσκολα θα γίνει αποπληρωμή σε συντομότερο διάστημα. Σημειωτέον ότι η εξοικονόμηση από το φωτοβολταϊκό θα γίνεται σε βάθος 25ετίας τουλάχιστον, οπότε οι χρόνοι αυτοί αποπληρωμής είναι εύλογοι. Πολύ χοντρικά, μπορούμε να πούμε ότι η επένδυση που θα κάνει έχει μέση ετήσια απόδοση (μέσω της εξοικονόμησης του ηλεκτρικού ρεύματος) περίπου 10%, ένα ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από άλλες εναλλακτικές επενδύσεις (π.χ. προθεσμιακή κατάθεση, χρηματιστήριο, κ.λπ.).

Προφανώς οι αποδόσεις και ο χρόνος απόσβεσης είναι συνάρτηση του αρχικού κόστους (τι είδους εξοπλισμό θα βάλει κανείς, αν θα τοποθετήσει αντικεραυνικό ή όχι, σε τι απόσταση από κάποιο προμηθευτή-εγκαταστάτη βρίσκεται το σπίτι, κ.λπ.), από την προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία στην περιοχή, αλλά και από την κλίση και τον προσανατολισμό των φωτοβολταϊκών πλαισίων (η απόδοση διαφέρει αν το σύστημα μπει π.χ. σε κεραμοσκεπή με μη βέλτιστη κλίση και προσανατολισμό). Αν πάλι το φωτοβολταϊκό σύστημα συνδυαστεί με αντλίες θερμότητας για θέρμανση και ψύξη της κατοικίας, τότε οι αποδόσεις βελτιώνονται και οι χρόνοι απόσβεσης μειώνονται.

Φυσικά οι αποδόσεις και ο χρόνος απόσβεσης εξαρτάται κυρίως από το τιμολόγιο που έχει ο καταναλωτής που θα εγκαταστήσει το σύστημα αυτοπαραγωγής.

3. Με βάση τα τρέχοντα τιμολόγια της ΔΕΗ για διάφορες κατηγορίες καταναλωτών το όφελος που προκύπτει για τον αυτοπαραγωγό ορίζεται :

– για τον οικιακό καταναλωτή περίπου στα 0,13–0,14 €/kWh,
– για τον εμπορικό καταναλωτή στα 0,09-0,13 €/kWh και
– για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες περίπου στα 0,07 €/kWh.

Η ακριβής τιμή συμψηφισμού εξαρτάται, εκτός από την κατηγορία τιμολογίου που υπάγεται κανείς, και από το προφίλ της κατανάλωσης που έχει. Αν, για παράδειγμα, κάποιες χρήσεις (π.χ. πλυντήριο, μαγείρεμα) γίνονται τις ώρες ηλιοφάνειας και η ζήτηση καλύπτεται απ’ ευθείας από το φωτοβολταϊκό και όχι με απορρόφηση ενέργειας από το δίκτυο, η τιμή συμψηφισμού μεγαλώνει, οπότε υπάρχει και μεγαλύτερο όφελος.

Στην περίπτωση των αγροτών, ο αγρότης αυτοπαραγωγός λόγω του ευεργετικού χαμηλού αγροτικού τιμολογίου που δικαιούται σε σύγκριση με τους υπόλοιπους καταναλωτές (σχεδόν το μισό του οικιακού τιμολογίου) , θα έχει απόσβεση της επένδυσης σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι οι υπόλοιποι καταναλωτές. Αν υπάρξει κάποιου είδους επιδότηση (κάτι που δεν προβλέπεται σήμερα), η επένδυση θα αποπληρώνεται γρηγορότερα. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι αγρότες μπορούν να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά για αυτοπαραγωγή σε κατοικίες, όπου ισχύει το οικιακό τιμολόγιο (όπως αναφέρθηκε παραπάνω) το οποίο είναι σημαντικά υψηλότερο από το αγροτικό.

Κατάργηση των ρυθμίσεων για τη “διακοψιμότητα”

/in /by

Πρόκειται για στρέβλωση που στρέφεται κατά της καθαρής ενέργειας

Την άμεση κατάργηση των ρυθμίσεων του Ν.4203/2013 (ΦΕΚ 235Α, 1.11.2013) που αφορούν στο “Μεταβατικό Τέλος Ασφάλειας Εφοδιασμού” ζητά ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ).

Το άρθρο 17 του εν λόγω νόμου θεσμοθέτησε ένα δυσβάσταχτο “Μεταβατικό τέλος ασφάλειας εφοδιασμού”, το οποίο έρχεται να προστεθεί σε ένα σύνολο επαχθών ρυθμίσεων που έχουν περικόψει δραστικά τα προσδοκώμενα έσοδα των φωτοβολταϊκών σταθμών και απειλούν πλέον την ίδια τη βιωσιμότητά τους.

Το νέο αυτό τέλος προτείνεται ως πηγή εσόδων για τις “υπηρεσίες διακοπτόμενου φορτίου” που αποσκοπούν στην παροχή χαμηλότερων τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας στη βιομηχανία. Στην ουσία, πρόκειται για συγκαλυμμένο φόρο υπέρ τρίτων και είναι μέτρο προφανώς ευάλωτο νομικά.

Το διακοπτόμενο τιμολόγιο πρόκειται να δοθεί συλλήβδην χωρίς να βασίζεται σε πραγματική παροχή της υπηρεσίας εφεδρείας μέσω καταναλωτών. Άρα σε κάθε περίπτωση δημιουργείται ένα χρηματικό έλλειμμα στους προμηθευτές, το οποίο καλύπτεται από τον Διαχειριστή, ο οποίος πλέον θα έχει έλλειμμα, το οποίο καλούνται να καλύψουν όλοι οι ηλεκτροπαραγωγοί και μάλιστα με μη αναλογικό τρόπο.

Ως γνωστόν, οι ΑΠΕ αποζημιώνονται με σταθερές εγγυημένες τιμές και συνεπώς δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακυλήσουν την επιβάρυνση του νέου τέλους στο τιμολόγιο τους, γεγονός που σημαίνει πως θα την υποστούν στο σύνολό της ως απομείωση της όποιας κερδοφορίας τους. Αντιθέτως, οι συμβατικοί παραγωγοί μπορούν να τη μετακυλήσουν στις ημερήσιες προσφορές έγχυσης που υποβάλλουν στον Διαχειριστή στο πλαίσιο του Ημερήσιου Ενεργειακού Προγραμματισμού (ΗΕΠ). Έτσι στην πράξη, οι ΑΠΕ θα επιδοτήσουν τα χαμηλά τιμολόγια των μεγάλων καταναλωτών ενέργειας.

Η στρέβλωση της προτεινόμενης ρύθμισης γίνεται ακόμη πιο σκανδαλώδης αν αναλογιστεί κανείς πως τα φωτοβολταϊκά καλούνται να επωμιστούν το βάρος μιας υπηρεσίας για την οποία ουσιαστικά θα έπρεπε να αμείβονται! Η επιλογή της διακοψιμότητας έχει νόημα όταν ο Διαχειριστής δεν έχει την τεχνική δυνατότητα να καλύψει τις ανάγκες της ζήτησης κάποιες συγκεκριμένες ώρες. Τις ώρες όμως που τα φωτοβολταϊκά εγχέουν στο σύστημα (κυρίως μεσημεριανές), ο Διαχειριστής δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα επάρκειας, καθώς τα εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά έχουν εξαλείψει τις μεσημεριανές αιχμές της ζήτησης, κάτι που αναγνωρίζεται πλέον από όλους και κυρίως από τον ίδιο τον Διαχειριστή! Σύμφωνα με στοιχεία του ΑΔΜΗΕ, τα φωτοβολταϊκά οδήγησαν σε μείωση των αιχμών και των απαιτήσεων διακίνησης ενέργειας (περίπου 9% συμβολή το 2014) για την εξυπηρέτηση των ηλεκτρικών φορτίων από το Σύστημα Μεταφοράς.

Η διακοψιμότητα επιλέγεται για να μη χρειαστεί η έγχυση ακριβής ενέργειας από μονάδες εφεδρείας, κάτι που θα επιβάρυνε την Οριακή Τιμή Συστήματος (ΟΤΣ). Όπως όμως έχει αποδειχθεί στην πράξη, η μεγάλη διείσδυση των φωτοβολταϊκών όχι μόνο έχει εξαλείψει τις μεσημεριανές αιχμές της ζήτησης, αλλά έχει οδηγήσει και σε σημαντική μείωση της ΟΤΣ. Παρόλα αυτά, τα φωτοβολταϊκά καλούνται να καλύψουν και πάλι το κενό που δημιουργούν οι στρεβλώσεις της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Κατά ένα περίεργο τρόπο μάλιστα, το προτεινόμενο τέλος δεν είναι ανάλογο της παραγόμενης από κάθε τεχνολογία ενέργειας, αλλά ανάλογο των συνολικών καθαρών εσόδων των παραγωγών. Έτσι όμως ευνοείται η ηλεκτροπαραγωγή με λιγνίτη και τιμωρούνται πρωτίστως τα φωτοβολταϊκά και μελλοντικά και οι μονάδες βιοαερίου.

Για τους παραπάνω λόγους, ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών προτείνει την απόσυρση των ρυθμίσεων που επιβάλλουν το νέο επαχθές τέλος.

Διαβάστε το δελτίο τύπου σε pdf