Δεν αντανακλά τη βούληση του νομοθέτη η προκήρυξη πιλοτικού διαγωνισμού για τα φωτοβολταϊκά από τη ΡΑΕ

Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) εκφράζει την έντονη δυσαρέσκειά του για το τελικό κείμενο της προκήρυξης της ΡΑΕ για τη διενέργεια της πιλοτικής ανταγωνιστικής διαδικασίας υποβολής προσφορών για φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις.

Η προκήρυξη, όχι μόνο δεν έλαβε υπόψη της τα σχόλια των συμμετεχόντων στη δημόσια διαβούλευση (σχόλια που όλα ανεξαιρέτως κινούνταν προς την ίδια κατεύθυνση), αλλά πρόσθεσε και νέες ρυθμίσεις, οι οποίες δεν είχαν τεθεί σε διαβούλευση και οι οποίες σαφώς αντιβαίνουν το γράμμα και το πνεύμα του Ν.4414/2016.

Χαρακτηριστική είναι η πρόβλεψη του άρθρου 15 ότι: “σε περίπτωση αδιάθετης ισχύος μόνο στην Κατηγορία Ι, αυτή μεταφέρεται στην Κατηγορία ΙΙ. Σε περίπτωση αδιάθετης ισχύος μόνο στην Κατηγορία ΙΙ, αυτή μεταφέρεται στην Κατηγορία Ι. … Η ως άνω μεταφορά αδιάθετης ισχύος έχει ως σκοπό την κάλυψη του πρώτου και μόνο κατά σειρά έργου που δεν επιλέχθηκε στην κατηγορία αυτή. Σε περίπτωση που με τη μεταφορά της αδιάθετης ισχύος δεν είναι δυνατή η κάλυψη όλης της ισχύος του πρώτου αυτού έργου, τότε η εν λόγω διαδικασία περατώνεται ως έχει. Σε περίπτωση όμως που με τη μεταφορά της αδιάθετης ισχύος καλύπτεται όλη η ισχύς του πρώτου κατά σειρά έργου που δεν είχε επιλεγεί, τότε αυτό το έργο και μόνο αυτό κατατάσσεται στην λίστα των Επιλεγέντων Συμμετεχόντων. Τυχόν αδιάθετη ισχύς που μεταφέρθηκε, πέραν αυτής της ισχύος του πρώτου έργου που θα καλυφθεί, δεν διατίθεται για την κάλυψη άλλου έργου”.

Η πρόβλεψη αυτή (που δεν περιλαμβανόταν στο κείμενο διαβούλευσης) ουδόλως αντανακλά τα προβλεπόμενα από το Ν.4414/2016, ο οποίος αναφέρει επί λέξει ότι: “η δημοπρατούμενη ισχύς επιμερίζεται μεταξύ φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων που υποχρεούνται σε λήψη άδειας παραγωγής και φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 4 του ν.3468/2006 (Α΄129). Ο ακριβής επιμερισμός της προς προκήρυξη ισχύος καθορίζεται στην απόφαση της παρ.8, ενώ η προκηρυσσόμενη ισχύς για τις φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις που εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν.3468/2006 (Α΄ 129) δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20%της συνολικά δημοπρατούμενης ισχύος. Οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη δυνατότητα κατανομής αδιάθετης ισχύος προς κατακύρωση μεταξύ των δύο κατηγοριών φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων, αν η ισχύς των επιλεχθέντων φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων ανά κατηγορία υπολείπεται της αρχικά δημοπρατούμενης ισχύος της αντίστοιχης κατηγορίας φωτοβολταϊκών εγκαταστάσεων του προηγούμενου εδαφίου, χωρίς τον περιορισμό του ποσοστού που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο, καθορίζονται με την απόφαση της παρ. 8.”

Με άλλα λόγια, ο νομοθέτης ήθελε να μη μείνει πρακτικά αδιάθετη ισχύς, δίνοντας, για παράδειγμα, τη δυνατότητα να μεταφερθεί ισχύς στη μικρή κατηγορία ακόμη κι αν η τελικά επιλεγείσα για ενίσχυση ισχύς ξεπεράσει τα 8 MW (20%*40 MW). Αντιθέτως, με τη ρύθμιση της ΡΑΕ είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα παραμείνει αδιάθετη ισχύς σε σχέση με την αρχικά δημοπρατούμενη.

Το πιο σοβαρό πρόβλημα όμως της προκήρυξης της ΡΑΕ είναι η εμμονή στον αυθαίρετο “κανόνα του 40%”, δηλαδή σε κάθε μία από τις δύο κατηγορίες το ποσοστό συμμετοχής να είναι τουλάχιστον 40% πλέον της δημοπρατούμενης ισχύος. Με βάση τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις της αγοράς, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ακύρωσης του πιλοτικού διαγωνισμού για μία ή και για τις δυο κατηγορίες έργων, αφού δεν είναι βέβαιο ότι θα συμμετάσχει εν τέλει ικανός αριθμός έργων που θα συμπληρώνουν την ισχύ του κανόνα του 40% (ελλείψει πληθώρας ώριμων αδειοδοτικά έργων). Τα μόνα έργα που με σχετική βεβαιότητα θα συμμετάσχουν είναι αυτά που, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΡΑΕ, κατέθεσαν πρόσφατα στον ΔΕΔΔΗΕ τις εγγυητικές για επαναδιατύπωση της οριστικής προσφοράς σύνδεσης (23,4 MW).  Τα λοιπά υποψήφια έργα (με Οριστική Προσφορά Σύνδεσης σε ισχύ ή με Σύμβαση Σύνδεσης σε ισχύ) έρχονται από το παρελθόν και μόνο εικασίες μπορεί να κάνει κανείς για τη συμμετοχή τους στην πιλοτική διαδικασία. Αυτό επισημάνθηκε άλλωστε από πολλούς συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση.

Τι θα συμβεί λοιπόν στην απευκταία περίπτωση που η συνολική ισχύς των συμμετεχόντων έργων σε μια κατηγορία δεν πληροί τον “κανόνα του 40%”; Σύμφωνα με την προκήρυξη της ΡΑΕ “σε περίπτωση που ο ανωτέρω Κανόνας δεν ικανοποιείται σε μία από τις ανωτέρω Κατηγορίες Ι ή/και ΙΙ, τότε η εν λόγω πιλοτική ανταγωνιστική διαδικασία της Κατηγορίας, για την οποία δεν ικανοποιείται ο όρος αυτός, ακυρώνεται… Σε περίπτωση που ακυρωθεί η πιλοτική ανταγωνιστική διαδικασία για κάποια από τις ως άνω Κατηγορίες, τότε επιστρέφεται το ποσό της εγγυητικής επιστολής Συμμετοχής (ύψους 1%) σε κάθε έναν Συμμετέχοντα της Κατηγορίας αυτής που ακυρώθηκε”.

Η ΡΑΕ δεν έχει προβλέψει δυστυχώς μια εναλλακτική διέξοδο ώστε εν τέλει ο πιλοτικός διαγωνισμός “να ολοκληρωθεί εντός του 2016”, όπως ρητά προβλέπεται από το νόμο, τις υποχρεώσεις της χώρας έναντι της ΕΕ, αλλά και την ίδια την προκήρυξη της ΡΑΕ!

Με τα παραπάνω η ΡΑΕ αναλαμβάνει δυστυχώς ένα αχρείαστο ρίσκο αλλά και θα φέρει ακέραια την ευθύνη σε περίπτωση αποτυχίας του πιλοτικού διαγωνισμού, αφού και ο νομοθέτης και οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές έχουν εγκαίρως προειδοποιήσει για τους εν δυνάμει κινδύνους. Ευχόμαστε ολόψυχα να κυλίσουν όλα ομαλά και να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός σύμφωνα με τις προβλέψεις και χωρίς να παραμείνει, χωρίς λόγο, αδιάθετη ισχύς. Το ερώτημα είναι γιατί η ΡΑΕ παίζει με τη φωτιά και την αγωνία ενός κλάδου που ψυχορραγεί τα τελευταία τρία χρόνια και αναζητά εναγωνίως ένα νέο ξεκίνημα.