Σεβασμό των νόμων και επιτάχυνση της αδειοδότησης ζητά ο ΣΕΦ από τη ΡΑΕ

Όπως έχει διαφανεί και στην πρώτη διαγωνιστική διαδικασία τον Ιούλιο του 2018 αλλά και από τις σχετικές παρουσιάσεις της ΡΑΕ, ο αριθμός ώριμων έργων φωτοβολταϊκών είναι εξαιρετικά περιορισμένος. Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς πως η πλειονότητα των ώριμων έργων αφορά σε μεγάλα χαρτοφυλάκια που θα συμμετάσχουν υποχρεωτικά στους κοινούς διαγωνισμούς φωτοβολταϊκών-αιολικών, διαφαίνεται ένα μείζον πρόβλημα, ειδικά για την Κατηγορία ΙΙ (έργα ισχύος 1-20 MWp). Σε κάθε περίπτωση, η προϋπολογισθείσα ποσότητα των 900 MWp για τους διαγωνισμούς φωτοβολταϊκών δεν πρόκειται να καλυφθεί, δεδομένου και του κανόνα του 75% που απαιτεί διαθεσιμότητα έργων 1.575 MWp.

Προκειμένου λοιπόν να υπάρξουν ώριμα έργα, απαιτείται μια επιτάχυνση των αδειοδοτικών διαδικασιών.

Σύμφωνα με το άρθρο 3, παρ.2  Ν.3468/2006:Η Ρ.Α.Ε. εξετάζει αν πληρούνται τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και αποφασίζει για τη χορήγηση ή μη άδειας παραγωγής μέσα σε δύο (2) μήνες από την υποβολή της αίτησης, εφόσον ο φάκελος είναι πλήρης, άλλως από τη συμπλήρωση του. Ο φάκελος θεωρείται πλήρης, αν μέσα σε τριάντα (30) ημέρες από την υποβολή του δεν ζητηθούν εγγράφως από τον αιτούντα συμπληρωματικά στοιχεία”.

Με βάση τη νομοθεσία λοιπόν, η ΡΑΕ οφείλει να αποφασίσει για τη χορήγηση ή μη άδειας παραγωγής το πολύ σε τρεις μήνες από την κατάθεση των αντίστοιχων φακέλων. Η ΡΑΕ δεν τηρεί αυτή την προθεσμία, παραβιάζοντας προφανώς το νόμο, επικαλούμενη έλλειψη προσωπικού και φόρτο εργασίας. Πουθενά όμως δεν λέει ο νόμος ότι η εφαρμογή του ισχύει κατά το δοκούν και υπό προϋποθέσεις. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να δοθούν άμεσα άδειες παραγωγής σε έργα που έχουν αιτηθεί κάτι τέτοιο εδώ και πολλούς μήνες ή ακόμη εδώ και χρόνια και δεν έχουν λάβει απάντηση με ευθύνη της ΡΑΕ.Η συνέχιση της σημερινής πρακτικής από πλευράς της ΡΑΕ δρα αποτρεπτικά για μελλοντικούς επενδυτές, ενώ μηδενίζει την πιθανότητα υλοποίησης των υπό εξέταση έργων.

Κοινή πρόταση ΣΠΕΦ – ΣΕΦ για την θεσμοθέτηση μηχανισμού βιώσιμων σταθερών τιμών πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας για νέα φωτοβολταϊκά έργα εγκατεστημένης ισχύος έως 500 KWp

Στο πλαίσιο του ν. 4414/2016 αλλά και των Κατευθυντήριων Γραμμών της ΕΕ, είναι συμβατό τα νέα έργα ΑΠΕ εγκατεστημένης ισχύος έως 500 kWp να αναπτύσσονται υπό καθεστώς σταθερών τιμών πώλησης συνάπτοντας για τις τιμές αυτές 20ετή Σύμβαση Λειτουργικής Ενίσχυσης Σταθερής Τιμής (ΣΕΣΤ) με τον ΔΑΠΕΕΠ ΑΕ.

Σε ότι αφορά τα φωτοβολταϊκά ειδικότερα που εν γένει προβλέπονται ανταγωνιστικές διαδικασίες για την απόδοση τιμών πώλησης της παραγόμενης kWh, για τα μικρότερα έργα με εγκατεστημένη ισχύ έως 500 kWp υφίσταται ήδη η δυνατότητα οι επενδυτές να προχωρούν στις εν λόγω επενδύσεις χωρίς προηγουμένως να συμμετέχουν σε μειοδοτικό διαγωνισμό προς εξασφάλιση τιμής, κάνοντας αντί αυτού χρήση του κανόνα τιμής 1,1 ή 1,2 x μΟΤΣν-1 (ΥΑΠΕ/Φ1/1288/9011/30.4.2013 ΦΕΚ Β 1103 από 2/5/13), που ωστόσο σήμερα αποδίδει μη βιώσιμες τιμές, παραδόξως μάλιστα αρκετά χαμηλότερες των τιμών που λαμβάνουν μέσω των διαγωνισμών μεγαλύτερα έργα. Εν προκειμένης ο κανόνας αυτός δίνει για Φ/Β έργα που θα συνδεθούν εντός του 2018 (μΟΤΣ του 2017 = 54,7 ευρώ/MWh) 20ετή τιμή πώλησης 65,6 ευρώ/MWh για τα κάτω των 100 kWp και τιμή 60,2 ευρώ/MWh για τα άνω των 100 KWp που είναι ταυτοχρόνως μικρότερα των 500 KWp. Την ίδια στιγμή με βάση τα αποτελέσματα του πρόσφατου διαγωνισμού της ΡΑΕ από 2/7/18 τα έργα της Κατηγορίας Ι με ισχύ έως 1 MWp έλαβαν τιμή πώλησης από 75,9 έως 80 ευρώ/MWh.

H αποφυγή συμμετοχής των μικρών Φ/Β έργων έως 500 kWp σε μειοδοτικούς διαγωνισμούς της Κατηγορίας Ι εκτιμούμε πως από την Πολιτεία είναι επί της αρχής επιθυμητή, αφού έτσι θα αποσυμφορηθεί το σύστημα των διαγωνισμών και βεβαίως ο φόρτος εργασίας της ΡΑΕ τόσο για την προετοιμασία και υλοποίησή τους, όσο και κατόπιν για την εξέταση των ενστάσεων που κατατίθενται και που της αναλώνουν υπερβολικό χρόνο. Κρίσιμο σημείο ωστόσο για την θέσπιση βιώσιμων σταθερών τιμών αντί του ισχύοντος σήμερα κανόνα του μΟΤΣν-1 x 1,1 ή 1,2, είναι ο όποιος νέος μηχανισμός να λειτουργεί αξιόπιστα, να παρακολουθεί την αγορά και τις εξελίξεις του κόστους των συστημάτων, ανταποκρινόμενος στις εξελίξεις αυτές.

Στην βάση των ανωτέρω προτείνουμε τα νέα Φ/Β έργα έως 500 kWp να έχουν τη δυνατότητα εκτός διαγωνισμών να συνάπτουν ΣΕΣΤ με τον ΔΑΠΕΕΠ με βάση την υψηλότερη αποδοθείσα τιμή του αμέσως προηγούμενου διαγωνισμού της Κατηγορίας Ι. Η τιμή αυτή προτείνουμε να κλειδώνει για διάστημα 9 μηνών από την υπογραφή της ΣΕΣΤ με τον ΔΑΠΕΕΠ ώστε να αποφεύγονται αιφνιδιασμοί στις μικρές επενδύσεις, διάστημα που ωστόσο είναι μικρότερο των 12 μηνών που σήμερα προσφέρεται εν γένει στα έργα της Κατηγορίας Ι των διαγωνισμών ή των 15-18 μηνών της Κατηγορίας ΙΙ. Εφόσον εντός του διαστήματος των 9 μηνών ο επενδυτής δεν υλοποιήσει και διασυνδέσει την Φ/Β μονάδα του, τότε η τιμή πώλησης θα αναπροσαρμόζεται κάθε φορά με βάση την υψηλότερη της Κατηγορίας Ι του αμέσως πιο πρόσφατου διαγωνισμού από την οποτεδήποτε σύνδεση του σταθμού στο δίκτυο.

Εν προκειμένω, προτείνουμε η σταθερή τιμή (feed-in-tariff, FiT) να ορίζεται από την παρακάτω σχέση:

FiT (€/MWh) = ΜΤΔ + 25 – 0,05*P

Όπου:

ΜΤΔ η υψηλότερη αποδοθείσα τιμή του αμέσως προηγούμενου διαγωνισμού της Κατηγορίας Ι και Ρ η ισχύς του συστήματος σε kWp.

Η εξίσωση αυτή μπορεί να περιλάβει και τα μικρά οικιακά-εμπορικά συστήματα του ειδικού προγράμματος για λόγους ισότιμης μεταχείρισης.

Αν εφαρμόζαμε για παράδειγμα την εξίσωση αυτή χρησιμοποιώντας τα αποτελέσματα του διαγωνισμού της 2/7/2018 με ΜΤΔ=80, έχουμε τα εξής FiT για διάφορες κατηγορίες έργων:

500 kWp: 80 €/MWh

100 kWp: 100 €/MWh

10 kWp: 104,5 €/MWh

Το προτεινόμενο εδώ καθεστώς σταθερών τιμών για νέα Φ/Β έργα έως 500 KWp εισηγούμαστε να καταλαμβάνει ετησίως συγκεκριμένη ποσόστωση (λ.χ. το 30%) επί του συνολικού προϋπολογισμού νέων Φ/Β έργων (λ.χ. των 300 MWp) που επιθυμεί η Πολιτεία ετησίως και να μην είναι ανεξέλεγκτο.

Επειδή εν γένει η θεσμοθέτηση της Κατηγορίας Ι στους διαγωνισμούς ΡΑΕ των φωτοβολταϊκών από μόνη της σημαίνει πως η Πολιτεία ενδιαφέρεται να κρατήσει τους μικρομεσαίους στο «παιχνίδι» και επειδή στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η γενικότερη φιλοσοφία της ΕΕ που προβλέπει ειδικές συνθήκες λειτουργίας (Συμβάσεις ΣΕΣΤ) και ανταγωνισμού (ταρίφες εκτός διαγωνισμών) για τα μικρά έργα, αφού είναι δεδομένο πως σε διαφορετική περίπτωση η ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ θα αφελληνιστεί και ο παραγόμενος ανανεώσιμος ηλεκτρισμός θα καταστεί εν τοις πράγμασι εισαγόμενο προϊόν μέσω της εκροής μερισμάτων στο εξωτερικό, εκτιμούμε πως δεδομένων των προβλημάτων και των στρεβλώσεων που παρατηρήθηκαν και αναφέραμε αναλυτικά και σε προηγούμενες επιστολές μας, η παρούσα πρόταση αποτελεί την χρυσή τομή.

 

Commission decides not to extend trade defence measures on solar panels from China

Brussels, 31 August 2018

After having been in place for almost five years, the EU anti-dumping and anti-subsidy measures on solar panels from China will expire at midnight on Monday 3rd September.

After considering the needs of both producers and those using or importing solar panels the Commission decided it was in the best interests of the EU as a whole to let the measures lapse. This decision also takes into account the EU’s new renewable energy targets.

The EU first imposed definitive anti-dumping and anti-subsidy measures in December 2013 for a period of two years. These were then renewed in March 2017 for a period of 18 months only, as opposed to the usual five years.

In its March 2017 decision, the Commission aimed to find a balance between the interests of users, importers and EU producers of solar panels. The Commission also wanted to ensure that EU consumers could buy panels at prices close to the world-market level. After consultation with Member States, the Commission decided – exceptionally – to extend measures for 18 months as a compromise between the competing interests. The level of the measures has gradually decreased over time to allow the prices of the imports into the EU to align progressively with world market prices.

The Commission observed that the market situation has not changed to the extent that this would justify a further extension of the measures now beyond the scheduled 18 months. It therefore rejected the EU industry’s request for an expiry review investigation.

More information

The EU’s anti-dumping policy

The EU’s anti-subsidy policy

Source: European Commission